Ηταν ένας θαυμάσιος τελικός μεταξύ δύο ισοδύναμων ομάδων,που χάρισε θέαμα και συγκινήσεις.
Οι περσινοί πρωταθλητές προηγήθηκαν με 1-0 και 2-1,οι Αντιπαριώτες το γύρισαν σε 3-2,για να κλείσει το ημίχρονο με 4-3 για τους SOCCERNTE,που δεν σκόραραν στο δεύτερο ημίχρονο δείγμα ίσως της κούρασης για την ομάδα.
Η ΛΑ ΚΟΥΡΟΥΝΙΑ αφού ισοφάρισε,ξεπέρασε το άγχος του πρωτάρη,
ζήτησε με πάθος την νίκη και αφού ο Γιώργος έχασε πρώτα δύο άχαστα,κατάφερε ο ίδιος έστω και με δόση τύχης να πετύχει το γκολ που έδωσε την πρωτοπορία λίγο πριν το τέλος και να κλείσει το σκορ με πέναλτυ ο Βαγγέλης,για να ολοκληρωθεί ο θρίαμβος.
Πολλοί είπαν ότι το καθοριστικό στοιχείο για τον πρωταθλητή,ήταν η δίψα για την πρώτη φορά έναντι του κορεσμού των αντιπάλων και μάλλον είχαν δίκιο.
Πάντως το παιχνίδι ήταν θαυμάσιο και αμφίρροπο,αφού κανείς δεν προηγήθηκε με πάνω από ένα γκολ διαφορά και όλα κρίθηκαν στο τέλος
Και το σπουδαιότερο σε ένα εξαιρετικό ποδοσφαιρικό κλίμα και μία φιλική ατμόσφαιρα από όλους.
Τα πανηγύρια στο τέλος έξαλλα,ενώ το γλέντι στην Αντίπαρο κράτησε μέχρι το πρωί.
MVP του τελικού αναδείχθηκε ο Βασίλης,που εκτός των άλλων πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ.
Ευχαριστούμε όλους που πήραν μέρος σε αυτή την γιορτή και κυρίως τους ηττημένους για τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό που επέδειξαν και την ιπποτική συμπεριφορά τους στο τέλος του αγώνα.
Άλλωστε η αξία του ηττημένου είναι που κάνει την νίκη να αποκτά μεγαλύτερη αίγλη!
Και βέβαια ο πρόεδρος κράτησε το γνωστό Βρεταννικό του φλέγμα και,παρά τις προβλέψεις, δεν δήλωσε 'οτι δεν είναι σαν ορισμένους να κάθεται να τον <<μπίπ>> στο γήπεδο,αποδεικνύοντας 'οτι εκτός από συλλέκτης τροπαίων,ξέρει και να χάνει!
Όσο για τον έτερο πρόεδρο ευτυχώς που τελικά η ομάδα του νίκησε γιατί σίγουρα θα τον πετάγανε στην θάλασσα οι παίκτες του αν επέστρεφαν χωρίς την κούπα!
