Θάνος Σαρρής
Ο Κριστόφ Βαζέχα μιλάει στο gazzetta.gr για το γκολ που πέτυχε σαν σήμερα το 1996 απέναντι στον Άγιαξ, καθώς και για τον σημερινό Παναθηναϊκό του Γιάννη Αναστασίου!
Ο Κριστόφ Βαζέχα μιλάει στο gazzetta.gr για το γκολ που πέτυχε σαν σήμερα το 1996 απέναντι στον Άγιαξ, καθώς και για τον σημερινό Παναθηναϊκό του Γιάννη Αναστασίου!
Ήταν 3
Απριλίου του 1996, όταν ο Παναθηναϊκός πάγωνε το Άμστερνταμ με το γκολ
του «τρελού» Πολωνού και έπαιρνε μία από τις σπουδαιότερες ευρωπαϊκές
νίκες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Απέναντι στον πανίσχυρο
τότε Άγιαξ, ο Βαζέχα είχε καταφέρει να βρει δίχτυα στο 87'.
Πέρασαν... ακριβώς 18 χρόνια, αλλά ο «Χρήστος», όπως και όλοι οι φίλοι του «τριφυλλιού» δεν έχουν ξεχάσει. Μιλώντας στο gazzetta.gr, ο παλαίμαχος στράικερ ξετυλίγει τις αναμνήσεις του, ξεχωρίζει το φοβερό κλίμα στα αποδυτήρια και στέκεται στη δουλειά του Γιάννη Αναστασίου στον σημερινό Παναθηναϊκό.
Το πιστεύατε πραγματικά, όταν μπήκατε στο γήπεδο του Άγιαξ, που τότε ήταν τρομερός, ότι μπορείτε να φύγετε με τη νίκη;
«Καταρχάς εκείνη την εποχή ο Άγιαξ είχε μια πολύ μεγάλη ομάδα, με πάρα πολλές καλές ομάδες. Από εκεί και πέρα εμείς πήγαμε στο Άμστερνταμ και σκεφτόμασταν ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Εγώ πολλές φορές είδα το παιχνίδι τα επόμενα χρόνια σε κασέτες. Δεν είχαμε τόσο μεγάλη πίεση όσο περιμέναμε. Στην αρχή ο Άγιαξ μπήκε πολύ δυνατά, μετά όμως ισορροπήσαμε και κάναμε ένα πολύ καλό ματς. Μια πραγματική έκπληξη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο».
Περιέγραψέ μας την κίνησή σου στη φάση του του γκολ...
«Η δική μου σκέψη από την πρώτη στιγμή ήταν να ακολουθήσω την κούρσα του Γιώργου. Έκανε όμως μια πολύ καλή κίνηση και ο Δημήτρης ο Μάρκος, που πήγε από τα δεξιά και η άμυνα του Άγιαξ έφυγε προς τα εκεί, αφήνοντας χώρο σε μένα. Μου έδωσε τη μπάλα ο Δώνης την κατάλληλη στιγμή και έγινε η ζημιά...»
Σκοράρεις εκεί μέσα. Σηκώνεσαι, πανηγυρίζεις με τα χέρια ψηλά. Και έχεις ακόμα τρία λεπτά κανονικής διάρκειας αγώνα συν τις καθυστερήσεις. Τι περνάει από το μυαλό σου;
«Ευτυχώς ήταν προς το τέλος και δεν είχε πολλά περιθώρια να αντιδράσει ο αντίπαλος! Αυτό σκέφτεσαι, να το κρατήσεις και εμείς καταφέραμε να κρατήσουμε το 1-0 μέχρι τέλους. Χάσαμε όμως στη ρεβάνς με 3-0. Αλλά ήταν μια τεράστια εμπειρία για όλους μας το να φτάσουμε στον ημιτελικό και να νικήσουμε στο πρώτο ματς μέσα στο Άμστερνταμ».
Ήταν το μεγαλύτερο γκολ της καριέρας σου;
«Ήταν σίγουρα το πιο σημαντικό!»
Μετά το σφύριγμα της λήξης;
«Πέρασαν πολλά χρόνια και δεν θυμάμαι και πολλά. Στα αποδυτήρια ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι. Όταν κερδίζεις έναν τέτοιο ματς και μάλιστα σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ είναι λογικό να είσαι έτσι. Ήταν τρομερή η ατμόσφαιρα και στα αποδυτήρια και στον γυρισμό στην Αθήνα. Πρέπει να πω όμως ότι εκείνη τη χρονιά είχαμε μια πολύ καλή ατμόσφαιρα γενικά στα αποδυτήρια. Ήμασταν πολύ καλά, ενωμένοι όλοι σαν ομάδα. Σαν οικογένεια...»
Θεωρείς ότι μπορεί να υπάρξει ανάλογη πορεία από ελληνική ομάδα στις μέρες μας;
«Το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο και δεν μπορείς να πεις ποτέ. Εκείνες τις εποχές ήταν τεράστια έκπληξη που κερδίσαμε εκεί. Τώρα είναι περισσότερο ισορροπημένο το ποδόσφαιρο. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά και ο Παναθηναϊκός και άλλες ομάδες έχουν δείξει ότι στα ευρωπαϊκά παίζουν καλά. Τώρα από εκεί και πέρα, δυνατότητες υπάρχουν. Αλλά χρειάζεται πολλά πράγματα μια τέτοια πορεία. Δεν είναι μόνο να κάνεις μια μεγάλη νίκη. Χρειάζεται σταθερότητα και φυσικά τύχη».
Τον φετινό Παναθηναϊκό πώς τον βλέπεις;
«Για μένα είναι μεγάλη επιτυχία εκεί που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, κανείς δεν το περίμενε. Ο Γιάννης κάνεις πολύ καλή δουλειά. δεν υπάρχουν μεγάλα αστέρια, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει ομάδα. Πιστεύω ότι με τη δουλειά αυτή και αν μείνει ο Γιάννης να δουλέψει δύο-τρία χρόνια με ησυχία μπορεί ο Παναθηναϊκός να παλέψει ξανά για το Πρωτάθλημα».
Και για την Ευρώπη; Γιατί εσείς έχετε συνηθίσει τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη...
«Σίγουρα, είναι πάντα καλό να παίζει στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός. Για ένα σωματείο είναι πολύ σημαντικό να παίζει σε τέτοιες διοργανώσεις. Παίρνει εμπειρίες μοναδικές. Τα νέα παιδιά πρέπει να παίζουν στην Ευρώπη».
Πέρασαν... ακριβώς 18 χρόνια, αλλά ο «Χρήστος», όπως και όλοι οι φίλοι του «τριφυλλιού» δεν έχουν ξεχάσει. Μιλώντας στο gazzetta.gr, ο παλαίμαχος στράικερ ξετυλίγει τις αναμνήσεις του, ξεχωρίζει το φοβερό κλίμα στα αποδυτήρια και στέκεται στη δουλειά του Γιάννη Αναστασίου στον σημερινό Παναθηναϊκό.
Το πιστεύατε πραγματικά, όταν μπήκατε στο γήπεδο του Άγιαξ, που τότε ήταν τρομερός, ότι μπορείτε να φύγετε με τη νίκη;
«Καταρχάς εκείνη την εποχή ο Άγιαξ είχε μια πολύ μεγάλη ομάδα, με πάρα πολλές καλές ομάδες. Από εκεί και πέρα εμείς πήγαμε στο Άμστερνταμ και σκεφτόμασταν ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Εγώ πολλές φορές είδα το παιχνίδι τα επόμενα χρόνια σε κασέτες. Δεν είχαμε τόσο μεγάλη πίεση όσο περιμέναμε. Στην αρχή ο Άγιαξ μπήκε πολύ δυνατά, μετά όμως ισορροπήσαμε και κάναμε ένα πολύ καλό ματς. Μια πραγματική έκπληξη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο».
Περιέγραψέ μας την κίνησή σου στη φάση του του γκολ...
«Η δική μου σκέψη από την πρώτη στιγμή ήταν να ακολουθήσω την κούρσα του Γιώργου. Έκανε όμως μια πολύ καλή κίνηση και ο Δημήτρης ο Μάρκος, που πήγε από τα δεξιά και η άμυνα του Άγιαξ έφυγε προς τα εκεί, αφήνοντας χώρο σε μένα. Μου έδωσε τη μπάλα ο Δώνης την κατάλληλη στιγμή και έγινε η ζημιά...»
Σκοράρεις εκεί μέσα. Σηκώνεσαι, πανηγυρίζεις με τα χέρια ψηλά. Και έχεις ακόμα τρία λεπτά κανονικής διάρκειας αγώνα συν τις καθυστερήσεις. Τι περνάει από το μυαλό σου;
«Ευτυχώς ήταν προς το τέλος και δεν είχε πολλά περιθώρια να αντιδράσει ο αντίπαλος! Αυτό σκέφτεσαι, να το κρατήσεις και εμείς καταφέραμε να κρατήσουμε το 1-0 μέχρι τέλους. Χάσαμε όμως στη ρεβάνς με 3-0. Αλλά ήταν μια τεράστια εμπειρία για όλους μας το να φτάσουμε στον ημιτελικό και να νικήσουμε στο πρώτο ματς μέσα στο Άμστερνταμ».
Ήταν το μεγαλύτερο γκολ της καριέρας σου;
«Ήταν σίγουρα το πιο σημαντικό!»
Μετά το σφύριγμα της λήξης;
«Πέρασαν πολλά χρόνια και δεν θυμάμαι και πολλά. Στα αποδυτήρια ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι. Όταν κερδίζεις έναν τέτοιο ματς και μάλιστα σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ είναι λογικό να είσαι έτσι. Ήταν τρομερή η ατμόσφαιρα και στα αποδυτήρια και στον γυρισμό στην Αθήνα. Πρέπει να πω όμως ότι εκείνη τη χρονιά είχαμε μια πολύ καλή ατμόσφαιρα γενικά στα αποδυτήρια. Ήμασταν πολύ καλά, ενωμένοι όλοι σαν ομάδα. Σαν οικογένεια...»
Θεωρείς ότι μπορεί να υπάρξει ανάλογη πορεία από ελληνική ομάδα στις μέρες μας;
«Το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο και δεν μπορείς να πεις ποτέ. Εκείνες τις εποχές ήταν τεράστια έκπληξη που κερδίσαμε εκεί. Τώρα είναι περισσότερο ισορροπημένο το ποδόσφαιρο. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά και ο Παναθηναϊκός και άλλες ομάδες έχουν δείξει ότι στα ευρωπαϊκά παίζουν καλά. Τώρα από εκεί και πέρα, δυνατότητες υπάρχουν. Αλλά χρειάζεται πολλά πράγματα μια τέτοια πορεία. Δεν είναι μόνο να κάνεις μια μεγάλη νίκη. Χρειάζεται σταθερότητα και φυσικά τύχη».
Τον φετινό Παναθηναϊκό πώς τον βλέπεις;
«Για μένα είναι μεγάλη επιτυχία εκεί που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, κανείς δεν το περίμενε. Ο Γιάννης κάνεις πολύ καλή δουλειά. δεν υπάρχουν μεγάλα αστέρια, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει ομάδα. Πιστεύω ότι με τη δουλειά αυτή και αν μείνει ο Γιάννης να δουλέψει δύο-τρία χρόνια με ησυχία μπορεί ο Παναθηναϊκός να παλέψει ξανά για το Πρωτάθλημα».
Και για την Ευρώπη; Γιατί εσείς έχετε συνηθίσει τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη...
«Σίγουρα, είναι πάντα καλό να παίζει στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός. Για ένα σωματείο είναι πολύ σημαντικό να παίζει σε τέτοιες διοργανώσεις. Παίρνει εμπειρίες μοναδικές. Τα νέα παιδιά πρέπει να παίζουν στην Ευρώπη».
